"Æfingin skapar meistarann"

Mér var hugsað til þess áðan hversu fáránlega mikið maður spilaði körfubolta á yngri árum. Heima hjá mér voru ímyndaðar körfur fyrir ofan gang og bað hurðina þar sem iðulega var spilaður "körfubolti", ofast á móti yngri bræðrum mínum sem máttu sín lítils á móti risanum sem gat troðið og blokkaði auk þess flest öll skot þeirra, skil ekki ennþá hvernig þeir nenntu þessu.
Sverrir félagi minn var með körfu í innkeyrslunni... þar eyddum við endalausum klukkutímum, undirlagið var reyndar möl, en það var algjört aukaatriði þar sem mestur tíminn fór í troðslukeppnir og stöku alley-oop. Minnir að það hafi líka verið karfa á gilsbakka 3 en það var erfiðara að troða þar, nema að maður hoppaði af þvottahúströppunum, þá var séns.
Upphitun fyrir blakæfingar fóru yfirleitt í að skjóta á körfu... Óla Sig, Geir og fleiri þjálfurum til mikilla ama, við vorum jú ekki að æfa neinn helvítis körfubolta.
Karfan við barnaskólann var ferlega vinsæl, oft var smalað í lið og spilað þar. Snjór var ekki fyrirstaða, jafnvel bara bónus þar sem hann hækkaði undirlagið og jók möguleika á spjaldkaststroðslu að hætti Harold Miner í troðslukeppninni ´93.
Siggi Hallur var með körfu á svölunum, ef maður hitti ekki spjaldið þá fór boltinn út á götu... það var því öruggast að troða bara. Engu skipti þótt það væri 20cm hátt þrep á miðjum körfuboltavellinum, held að enginn hafi meiðst alvarlega.
Tilkoma fjögurra karfa á malbikaða vellinum við hlið malarvallarins var gríðarlegur hvalreki á fjörur körfuboltaáhugamanna. Þar gat maður reyndar ekki troðið en þar var mikið spilað og jafnvel tekið þátt í "steet ball" keppnum, alveg atvinnumanna.

Þrátt fyrir alla þessa körfuboltaiðkun þá er alveg ótrúlegt að ég get ekkert í þessari íþrótt! Kann ekkert að dribbla, skýt eins og stelpa og er fyrirmunað að hitta ofan í djöfulsins körfuna.
Þið skulið ekki láta blekkjast ef einhver segir við ykkur að æfingin skapi meistarann... það er kjaftæði!

68,8%

Það er þá komið í ljós að það var hirt af manni rúm 30% af því sem maður hefur nurlað saman í gegnum árin... fúlt.

Villi og Sigurjón eiga báðir afmæli í dag, það er ekkert fúlt, bara mjög flott. Til hamingju með það.

Mono mun sigra Flúðir á Útlaganum um helgina, það er sko alls ekkert fúlt enda er það víst síðasta skrefið fyrir heimsfrægð... ef ekki þá stendur bjór og pottur í bústað alltaf fyrir sínu.

Lífið í vesturbænum gengur prýðilega og styttist nú í það að maður sé búinn að ganga frá mesta ruslinu svo hægt verði að bjóða í heimsókn.

...þannig að þetta er að langmestu leiti bara flottur dagur, enda ekki við öðru að búast á þriðjudegi

útlegð á enda

Þá er 7 ára útlegð á enda. Maður er aftur orðinn vesturbæingur... nánar tiltekið Reynimelsbúi. Það mun væntanlega hafa ákveðnar afleiðingar í för með sér. Má þar nefna hluti á borð við óhóflegt át Hagamelsíss, skítaafskolun í vesturbæjarlauginni, heimsóknir í frostaskjól næsta sumar, verslað með celeb'unum í Melabúðinni og gríðarlega hár matarreikningur enda verslað í Melabúðinni. Stærsta breytingin verður þó að hægt verður að reka við án þessa að rýmið sé svo lítið að lyktin verði búin að dreifast um alla íbúð á 5 sekúndum...

Föstudagslagið

kominn tími á langþráð föstudagslag...

það verður ekki betra en þetta:

Mono á Garg.is

Á morgun opnar vefsíðan Garg.is en þar munu tónlistarunnendur geta fylgst með hvar í borginni lifandi tónlist verður að finna hverju sinni... sem er snilld. Sjálfur hefur manni oft langað að kíkja eitthvað út, og þá helst á stað þar sem lifandi músík er að finna en ekki vitað hvert maður ætti að fara. Garg.is leysir vonandi það vandamál.

En það sem er miklu meira spennandi er að við Monolitarnir munum spila í opnunarpartýi gargsins. Verður það haldið á efri hæð Tunglsins (áður gaukur á stöng) á laugardaginn nk. (04.09.2008). Skitinn þúsara kostar inn og ætli fjörið byrji ekki uppúr 23:00. Það ætti ekki að skemma fyrir að Erna Hrönn (Bermuda, Singing bee osfrv.) mun taka dágóðan slatta af lögum með okkur. :)

Væri gaman að sjá sem allra flesta!