Áhyggjuyfirlýsing

Ég má til með að lýsa yfir áhyggjum mínum yfir þeirri þróun sem hefur átt sér stað meðal íslensku kvennþjóðarinnar og vona að þessi skrif verði til þess að fólk opni augun fyrir viðbjóði sem virðist í auknu mæli vera stundaður hér á landi.

Hér áður fyrr var það víst ekki óalgengt meðal bænda að þegar sambandið við kellingarnar fór að dafna þá var bara skellt sér upp í fjall, upp á næstu Skjöldu eða Dolly og "tappað af". Flest munum við eftir nýlegra dæmi þar sem maður var ákærður fyrir að hafa haft samræði við hesta, ekki man ég hvernig það mál endaði. Enþá nýrra dæmi var á forsíðu fréttablaðsins í dag en þar var sagt frá meistaramóti í hrútaþukli... hver vill eiginlega vera bestur á íslandi að þukla á hrútum? Ég er á þeirri skoðun að fólki sem stundar þá viðbjóðslegu iðju, að hafa kynferðisleg samræði við dýr, ætti að vera haldið einhverstaðar frá öðrum manneskjum og ekki síst dýrum.

"Hvað er hann að hafa áhyggjur af einhverju dýraklámi" hugsið þið eflaust núna og haldið að fyrir utan þessi einstöku dæmi þá þekkist þetta ekki hér á landi. En þar skjátlast ykkur all svakalega, ég hef nefnilega áreiðanlegar heimildir, jafnvel játningar, fyrir því að kynferðisleg samræði við dýr eru orðin gríðarlega vinsæl meðal landsmanna og þá sérstaklega ungra kvenna.
Já, ég sagði heimildir og játningar, og langar mig að deila með ykkur nokkrum af mínum heimildum. (ekki fyrir viðkvæma)

Stúlka ein hér í bæ sagði mér hreint út, óumbeðin, hér fyrir nokkrum dögum að kvöldið áður hafi hún átt unaðslega kvöldstund með fiðrildi, hún sagðist meira að segja eiga tvö. Ég hef alltaf litið á þessa stúlku sem vinkonu mína en eftir þetta get ég hreinlega ekki litið framan í hana án þess að fyllast viðbjóði. Ég vona að tíminn muni lækna sálarsár mín. Önnur ung stúlka tilkynnti mér að hún þurfti sko engan veginn á kærasta að halda þar sem kanínan hennar uppfyllti allar hennar kynferðislegu þarfir. Önnur stúlka átti að sögn iðulegar unaðsstundir með höfrungi, ég vil ekki einu sinni ímynda mér hvernig það hefur farið fram. Og svo hef ég heyrt orðróm um ástarsambönd við birni og froska svo eitthvað sé nefnt. Ef ykkur finst þetta ógeðslegt þá skulið þið halda ykkur fast því það versta er eftir. Í ljós hefur komið að mjög stór hluti kvennmanna hefur átt í ástarsambandi við egg. Hversu sjúkt er það? Þá er ekki lengur "bara" verið að tala um dýraklám heldur er farið að níðast á dýrafóstrum sem geta enga björg sér veitt, þetta er orðið eins konar dýrabarnaklám.

Þessi nýi lifnaðarháttur getur bara ekki á nokkurn hátt viðgengist og vona ég að þessi grein veki sofandi samfélag til meðvitundar um hvað er að gerast í undirheimunum. Ég vona að heilbrigðisyfirvöld fari að taka í taumana því það er nokkuð ljóst að það dugir ekkert minna en róttækar aðgerðir á þetta fólk.
Að lokum vil ég beina orðum mínum til ykkar, stúlknanna sem þessa iðju stunda: Það er ekki í lagi að hafa samræði við dýr, hversu góðir bólfélagar sem þau eru. Í guðanna bænum leitið ykkur hjálpar hið fyrsta.