jammm....

Lítið um blogg = lítið að frétta

Kannski helst að hlunkurinn dreif sig af stað og keypti sér kort í líkamsræktarstöð... svo er bara að vona að maður endist, geri ekki eins og Óskar Sturlu sem keypti sér kort í líkamsrækt, mætti svo u.þ.b. tvisvar sem gerði það að verkum að hver tími kostaði að meðaltali mörg þúsund kall. Mikill snillingur hann Óskar.
Ég keypti mér reyndar ekki kort í líkamsræktarstöð með fullt af fínum tækjum og tólum með innbyggðum einkaþjálfara, þremur skvass völlum, tveimur nuddpottum, salatbar Ágústu Johnson & Johnson í andyrinu, friends þættina á repeat á tuttugu sjónvarpsskjám, Eric Prydz tónlistina til að halda taktinum, og fullt af myndarlegum og vel vöxnum stúlkum á næsta æfingartæki. Onei, þetta er sko hard core, fékk mér kort í sal þar sem tækin eru hvorki með play né start-takka, hvað þá rauf til að stinga einkaþjálunarkorti í. Bara beisik tæki og svo frjáls lóð! Allir sem þarna æfa eru helmassaðir guttar (að sjálfsögðu fyrir utan mig) sem hafa líklega lítið gert síðust fim árin en að lyfta lóðum og þamba prótein (og öll hin kraftaefnin sem ég þekki ekki) drykki. Í tveggja milljóna vatta hátölurunum (sem virðast btw alltaf vera í botni) eru Rammstein og Rocky I, II og II soundtrack á repeat & shuffle. Já, þetta er alvöru... og niðurstaðan er sú að ég er helaumur í öllum líkamanum, harðsperrur dauðans... en þetta er gaman og ég þakka Matthíasi frænda fyrir góð ráð!

Annað sem vert er að segja frá... jú, haldiði að maður sé ekki byrjaður í hljómsveit. Svosem ekkert óvenjulegt við það nema kannski að ég spila á bassa í hljómsveitinni. Bandið varð náttúrlega helmingi lélegra eftir að ég byrjaði að spila með þeim enda töluvert langt frá því að hafa getið mér gott orð sem bassaleikari... en hvað um það, drengirnir sáu þarna gott efni, sem ég klárlega er og er stefnan tekin á að taka þátt í rokkkeppni 21. des. Það verður stuð! :) Ætla að vera búinn að æfa mig ofboðslega mikið þá, enda þurfum við bara að spila tvö lög þannig að það ætti alveg að reddast.

segjum það í bili